DUA RIBU: KITA SEBELUM ITU
Oleh: Baiti Rahma
Surabaya, 07 Oktober 2015
Kata
angkatan sering dikaitkan dengan tingkat sekolah. Pun dengan generasi, banyak
yang mengartikan sebagai sekalian orang yang berada dalam satu angkatan hidup.
Kira-kira kisah apa ya, yang mau diangkat dalam tema kali ini?. Sahabat
Kecil.
Siapa
yang masih ingat dengan mainan Bola Plastik sebesar kepala orang dewasa?, tapi bukan
bola karet semasa kita sekolah SMA. Ini permainan dua regu, yang masing-masing
pemain, bakal gelindingin bola sampai kena tumpukan beling genteng. Nah
tuh, kalau belingnya sampai roboh, penjaga akan melempar bola sampai musuh kena
tumbuk. Waw, jadi ngos-ngosan.
Kita,
generasi tahun 90_an ke bawah pasti pernah ngalamin main seru-seruan di halaman
luas. Berlari bersembunyi penuh canda tawa dan persahabatan. Main Boi, ancak ale, petak
umpet, Gobag Sodor, bentengan, ngejar layangan putus sambil lari-lari, manjat
pohon ceres, nyari batang pohon pisang buat ngambang di bengawan, nunggu perahu
lewat biar bisa bergoyang, pulang-pulang udah adzan, Emak Bapak marah suruh
bilas mandi lalu pergi mengaji.
Sampai
di tempat ngaji rebutan dampar sama urutan maju, numpuk prestasi paling
bawah biar cepet baca Shodaqallahul adzim. Saling nyembunyiin sandal biar pada
nyari, kalau udah ada yang nangis baru dah, Kabuuuur!.
Ya, generasi kita. Ketika SD masih pakai
papan tulis warna hitam dengan kapur tulis cap Sarjana, mata pensil yang diraut
dengan rautan yang ada kaca di salah satunya, “lumayan bisa buat meja main
bungkar pasang”. Buku tulis gambar Alda Risma, bagi-bagi jajan merk Apollo
kalo ada saudara yang datang dari perantauan. Wuss, satu bungkus baru habis
sehari, maklum Jajanan langka.
Pulang
sekolah wajib jamaah shalat dhuhur, Lamcing salam Plencing sama Lampit
salam lempit trus saling janji, “Nanti ngumpul di Bong”, nyusurin
pematang sawah. Kaki nggak keliatan jadi kaki, saling dorong biar pada kecebur
di kali sambil gantian ketawa. Jelek banget muka kita.
Kitalah
generasi terakhir yang suka jalan pagi, buka rumah lalu lepas sandal. Lewat
tanggul ongker-ongker sampah belakang warung, lomba nyari bungkus rokok
buat main osrokan, trus kertas grenjengnya buat main arisan sama plastic permen
sugus. Tasnya dari kantong permen Kino. Ada yang ingat permen lope warna
kuning??, jajan Bali harga seratus? Atau Mie Jaipong?. Hahaha :D.
Apakah
ada penerus setelah kita, anak tahun Sembilan puluhan ke bawah?
SUDAH HILANG LAH, KEBIASAAN SEPERTI ITU, INGIN MEMUNCULKAN KREASI YG BARU, TAPI ANGKAT TANGAN SEBELUM BERTINDAK
BalasHapus